Mirror Mirror: het MoMu als pretentieus poppenhuis

Review December 7, 2022

By Lieve Roegiers

Met Mirror Mirror probeert het ModeMuseum in Antwerpen, in samenwerking met psychiatriemuseum Dr. Guislain, de link tussen mode en psychologie te onderzoeken. Geniaal, want kleding heeft alles te maken met hoe we ons tonen aan de wereld en hoe we ons voelen. Het leek even dat alle ingrediënten voor een goed recept aanwezig waren, maar ergens in de bereiding liep het toch fout.

Het is de eerste tentoonstelling sinds het MoMu in Antwerpen een jaar geleden, kort na zijn grote opening, terug moest sluiten door problemen met de klimaatregeling. De expo E/Motion, over emoties die leven in de samenleving en die tussen de opening na een driejarige renovatie en de klimaatproblematiek liep, was goed opgebouwd en had een samenhangend verhaal waar mode steeds de rode draad was. Ze legde de lat hoog voor alle komende tentoonstellingen waar het MoMu zich aan zou wagen.

Maar Mirror Mirror probeert te veel onderwerpen aan te snijden en mist de samenhang en het actuele kader die E/Motion net zo sterk maakten. Het bezoek voelt dan ook als uitkijken naar een specifiek gerecht in je favoriete restaurant, om dan te horen dat het op is. Je kiest de op een na beste optie, maar diep vanbinnen smacht je nog steeds naar het gerecht waar je de hele weg aan dacht.

Begrijp ons niet verkeerd; de tentoonstelling heeft ook heel wat memorabele delen. Zeker de eerste zaal, waar indrukwekkende werken staan van ontwerpers Issey Miyake, Rei Kawakubo en Molly Goddard. De stukken gaan in dialoog met schilderijen van hedendaagse kunstenaars, zoals de Ierse Genieve Figgis. Kleuren en vormen vloeien samen in een geheel. De onverwachte silhouetten passen perfect bij het onderwerp en laten ons nadenken over hoe we met kledij ons lichaam proberen te vervormen voor de ogen van anderen. Eetstoornissen worden kort aangehaald, maar het MoMu speelt op veilig en gaat er niet dieper op in.

Andere zalen focussen zich respectievelijk op poppen en avatars. Hoewel deze ideeën passen binnen het kader, missen ze heel wat diepgang. De plotse hoeveelheid poppen aanwezig is verwarrend, eens te meer omdat een goede link naar het onderwerp ontbreekt. MoMu blijft vastkleven aan de vage omschrijving dat poppen menselijke replica’s zijn die ergens zweven tussen mens en object. Pop na pop is aangekleed met miniatuurkleedjes: soms lijken we beland in het Speelgoedmuseum in Mechelen. Waar zijn de iconische kledingstukken? Ook de zaal erna, die het digitale verhaal behandelt, brengt geen diepere gedachtegang teweeg en is niet meer dan beeldmateriaal losjes verbonden aan mode. Voor de hand liggende vragen zoals ‘Hoe beïnvloeden poppen de kijk naar ons lichaam?’ of ‘Hoe tast het digitale tijdperk ons zelfbeeld aan?’ blijven onbeantwoord.

Mirror Mirror mist de maatschappelijke ondertoon die vorige keer zo sterk aanwezig was en die van E/Motion een succestentoonstelling maakte. Jammer, want mode en zelfbeeld zijn zo verstrikt dat een modemuseum altijd een mensenmuseum is. Dat weet ook het MoMu, maar toch blijf je deze keer op je honger zitten.

De dubbeltentoonstelling ‘Mirror Mirror’ loopt nog tot 26 februari 2023 in MoMu Antwerpen en Museum Dr. Guislain Gent.